Думаю: «Не! Здалося. "Міліцыянт ударыў хлопца другі раз i я дастаў тэлефон. Ўдары я, натуральна, не зафіксаваў, але яны павінны застацца на дазор міліцыянтаў. Хлопец быў выпіўшы, апрануты ахайна. Наупрост не хацеў з імі ісці.

Я не чуў, каб міліцыянты папярэджвалі ахвяру, что будуць ужываць супраць яе фізічную сілу і спецсродкі.

Мне сорамна, што я прайшоў міма - у кішэні ляжаў квіток на Вільню і я не хацеў у трапляць у гісторыю. Калі, б я ведаў, што Ленінскі РАУС зрабіў мяне не выязным, я б застаўся і дапамог.

Ведаю, што апраўданняў для мяне як для ютубдепутата няма і мне насамрэч сорамна. Прабач мяне, незнаёмы хлопец. Спадзяюся, ты не павесіўся ў міліцэйскай машыне.

Сяргей Пятрухін,
Народны рэпарцёр

З Гродна